Peki ya Sarıgül ve Kürtler?
Şunu unutmayalım: Ne bir
milletvekili, ne de Başbakan seçiyoruz. Ve 30 Mart’ta sandığa genel değil,
mahalli seçimler için gidiyoruz. Sadece İstanbul Büyükşehir Belediyesi’ne
başkan arıyoruz. Dolayısıyla bu gibi insan hakları odaklı problemlerin, çözüm
yerinin İBB değil, TBMM olduğunu düşünüyoruz.
Gelelim Sarıgül’ün Kürtlerle olan ilişkisine… Dediğimiz gibi, Sarıgül hizmet aşamasında hiçbir etnik köken, mezhep ve görüş ayrımı yapmadığını, kucaklayıcı bir politika güttüğünü üstüne basa basa söylüyor. Sarıgül’ün seçmenleri arasında çok sayıda Kürt olduğu kadar, kendilerini diğer etnik kökenlere ait hisseden yurttaşlar da var.
Öte yandan, Şişli’deki Kürtlerin büyük bir kısmı, 2009 yerel seçimlerinde Mustafa Sarıgül’e oy vermiştir. O tarihte sandığa DSP adayı olarak giden Sarıgül, CHP ile birlikte oyların yüzde 74’ünü almış, Kürtlerin ağırlıklı olarak oy verdiği DTP ise o seçimde oyların yüzde 2’sine tekabül eden 3 bin 500 oyu hanesine yazdırmıştır. Farkı görmek açısından 2011 yılında BDP’nin adayı Sırrı Süreyya Önder, oyların yüzde 4’üne tekabül eden 7 bin 500 oyu alabilmiştir. Yerel ve genel seçimler arasındaki bu fark dikkat çekicidir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder